Vallespir,
dolĉa sopir’,
ho, kia ĝojo!
Revas mia koro
ke iam estos mia lasta lito
kvar slaboj de via granito.
Se al mi neas Dio tiun esperon,
se sub alia franca ĉielo
mia plej supera tago al mi trafu
tiun memoron pri mi gardu:
pro maljuno mi ne mortos,
ve, ne!, pro malĝojo mi mortos,
Vallespir,
dolĉa sopir’.
dolĉa sopir’,
ho, kia ĝojo!
Revas mia koro
ke iam estos mia lasta lito
kvar slaboj de via granito.
Se al mi neas Dio tiun esperon,
se sub alia franca ĉielo
mia plej supera tago al mi trafu
tiun memoron pri mi gardu:
pro maljuno mi ne mortos,
ve, ne!, pro malĝojo mi mortos,
Vallespir,
dolĉa sopir’.
Poemo de Pere Talrich (1810-1888) Vallespir estas lia denaska regiono
Jen originala kataluna versio
Apud la fenestro, pluvas 